آراد کوچولوی دوست داشتنی من

  از همون بدو تولد رفلاکس داشتی بدددددد کلی بالامیاوردی بعداز هربارشیرخوردن.... مامان هرروز همه لباسهاتو میشست همیشه گردنت پراز شیر بود... دکترادارو میدادن دلم نمیومد بهت بدم... اینقدر صبرکردم تا 8ماهگی کم کم بهتر شدی اولش باورم نمیشد کمتربالامیاری ولی تا10ماهگی خوب خوب شدی حتی یک قطره هم بالانمیاوردی خیلی  خوشحالم که اون داروهای پراز عوارض رو بهت ندادم حتی شیرخشکتم عوض نکردم همون ببلاک معمولی میخوردی                             ...

هنوز خیییییییلی کوچولو بودی حدودا6ماهو نیمه که چهاردست وپامیرفتی...حدودا 8ماهگی کاملا نشستی ودستتو میگرفتی به میز و...بلند میشدی همه فکرمیکردیم خیلی زود راه میفتی ولی اینطور نبود ...میترسیدی بدون گرفتن دست وایسی ولی بادست گرفتن به دیوار دورخونه میچرخیدی تااینکه دقیقا پایان 14ماهگی یه روز صبح بدون دست چندقدم اومدی تاپیش من ...اصلا باورم نمیشد ودیگه همون شد که برای همیشه یادگرفتی که چطوربدون دست راه بری وکلی منو سورپرایز کردی...   ...